სატანა, ნაბუქოდონოსორის მსგავსად, მსახურებს აგზავნის, რათა ათაყვანოს კაცობრიობა "ოქროს კერპს" _ უფრო სწორად მოჩვენებითი მიწიერი ფუფუნებით გამშვენებულ უხეშ, ტლანქ სხეულს. და აი, მთელ დედამიწაზე ხალხი მორჩილად ეთაყვანება გაკერპებულ ხორციელებას და სხვადასხვა საკრავის ხმას რომ გაიგებს, პირქვე ემხობა მის წინაშე. ხოლო უდრეკთა და ურჩთათვის ბოროტმა ბრძანა `შვიდმაგად და უფრო მეტად~ გაეხურებინათ ვნებების ცეცხლოვანი ღუმელი, შეშად ეხმარათ მზაკვრული მომხიბლაობის მქონე `თანამედროვე კულტურა~, რათა გაეღვივებინათ ადამიანთა ყველა გულისთქმა. ასე რომ, ბოლო ჟამის ქრისტიანები, რომლებმაც პატიოსნად დაიმარხეს ქალწულება, ჭეშმარიტად მიემსგავსნენ იმ სამ ყრმას, უვნებლად რომ დარჩნენ ბაბილონის სახმილში. მაგრამ მათაც მხოლოდ ღვთის საფარველის მადლიანი კალთა დაიცავს ამ ყოვლისდამწველი ალისაგან...