ბერმა ზოსიმემ მიატოვა ეპისკოპოსობა და ისევ თავის კელიას დაუბრუნდა. ის ძალიან დიდი მოღვაწე იყო. აი, რა გვიამბო მან: „ერთხელ, სიჭაბუკეში, სინას მთიდან ამონიაკში (ადგილი ლიბიაში) წავედი, მინდოდა იქ დავმკვიდრებულიყავი. უდაბნოში ერთი ძაძებით შემოსილი ბერი ვიხილე, მისალმებაც კი ვერ მოვასწარი, რომ ბერმა მითხრა: „ზოსიმე, რისთვის მოხვედი? დატოვე აქაურობა, აქ შენი დარჩენა არ შეიძლება!". ვიფიქრე, ალბათ საიდანღაც მიცნობს-მეთქი, მის წინ მუხლი მოვიდრიკე და ვკითხე: „მამაო! ღვთის გულისათვის, მითხარი, საიდან მიცნობ?" გაირკვა, რომ ორი დღის წინ გამოცხადებით ეუწყა: „შენთან მოვა მონაზონი ზოსიმე, არ მისცე აქ დარჩენის უფლება, რადგან მას ბაბილონის ეკლესია უნდა ჩავაბარო ეგვიპტეში".

იღუმენი მარკოზი (ლოზინსკი)