წმინდა ბასილი დიდის სწავლანი მოწყალების შესახებ

   სულიერ მწყემსთა მოძღვრება სხვადასხვაგვარია: შეიძლება, ერთი გარკვეული პირისთვის იყოს ნათქვამი, მეორე კი ყოველ ჩვენთაგანს შეეხება. ამ უკანასკნელს ახლა შემოგთავაზებთ და ვფიქრობთ, რომ იგი უსარგებლო არ იქნება.

   საეკლესიო სიტყვა ამბობს: „ძმებო, ვიყოთ მოწყალენი და კეთილისმოქმედნი, განვერიდოთ ცოდვებს, რათა არ დავიწვათ მარადიული ცეცხლით. უწესო გზით ნუ ვისურვებთ სიმდიდრის მოხვეჭას, ნუ მოვრწყავთ ღატაკთა ცრემლით ჩვენს კარმიდამოს და მაშინ ვეღირსებით საუკუნო წყალობას. ყური მივუგდოთ უფლის სიტყვებს: რამეთუ რომლითა განკითხვითა განიკითხვიდეთ, განიკი-თხნეთ, და რომლითა საწყაულითა მიუწყოთ, მოგეწყოს თქუენ (მათ. 7,2). მივბაძოთ წმინდა მამებსა და დედებს, რომლებიც უფალს სიყვარულით ემსახურებოდნენ, საკუთარი თავის გარდა სხვა ქონება არ გააჩნდათ და მასაც მღვიძარებითა და მარხვით აუძლურებდნენ, აკვდინებდნენ. ჩვენც გავაღოთ ბაგენი სალოცავად, თვალები მღვიძარებისა და ცრემლისათვის, ხელები აღვაპყროთ ზეცად, მუხლები უფლის წინაშე მოსადრეკად მოვამზადოთ, სხეული დავუმორჩილოთ სულს, სული კი ზეცამდე ავამაღლოთ. ცოდვილნო, ესწრაფეთ მონანიებას, ვისაც ხსნა გსურთ, მოასწარით და განიწმიდეთ ცოდვებისაგან. მდიდრებო, ქონება ღატაკებს უწყალობეთ, დიდებულებო, თავი სიმდაბლით შეიმკეთ, თქვენ კი ღატაკებო-მადლიერებით. სასულიერო პირებო, აღიჭურვეთ მორჩილებითა და სიმართლით, მოსამართლენო, განსაჯეთ სამართლიანად, სასჯელისაგან იხსენით ღატაკი, დაიცავით დაჩაგრული ქვრივ-ობლები, იხსენით სიკვდილისაგან მონები, გვერდს ნუ აუვლით თქვენს კართან ჩამუხლულ მათხოვარს. ვიაროთ ჩვენი უფლის, იესო მაცხოვრის გაკვალულ გზაზე და განვეშოროთ ეშმაკს, რომელსაც ჩვენი სულის დაღუპვა სურს და ბოლოს, ვიღვაწოთ არა ამქვეყნიური ცხოვრებისათვის, არა წუთისოფლისათვის, არამედ მომავალი, საუკუნო ცხოვრებისათვის".

   ჩვენ უკვე დარწმინებულნი ვართ, ძმანო, რომ მოსმენილმა საეკლესიო სიტყვამ სარგებელი მოუტანა ყველა თქვენგანს. მართლაცდა, რამდენ სიკეთეზე მიგითითათ, რამდენი სიკეთე გასწავლათ. ამ სწავლებამ მრავალი აუცილებელი რამ დაგვანახა, კერძოდ: თუ როგორ ვიღვაწოთ ჩვენი სულის გადასარჩენად და როგორ დავიმკვიდროთ სასუფეველი. ყოველივე ამის გაკეთება შეგვიძლია, ეკლესია ამიტომაც მოგვიწოდებს ასეთი ცხოვრებისაკენ. ერთ ღვაწლს მეორე მივუმატოთ, მეორე სიკეთეს - მესამე და კვლავ და კვლავ კეთილად ვიმუშაკოთ. გვახსოვდეს, მხოლოდ ამგვარად შევძლებთ სულის ხსნას. ამინ.

„სვინაქსარი". ტომი II. 

www.xareba.net - ის რედაქცია