როცა წმინდა ეფრემ ასურმა ბასილი დიდი ტაძარში ღვთისმსახურების აღსრულების დროს დიდებასა და პატივში იხილა, დაეჭვდა მის წმინდანობაში, მაგრამ წმინდა მამის გამჭრიახობამ, სულის შემძვრელმა ქადაგებამ და სასწაულთქმედების ნიჭმა ღირსი ეფრემი დაარწმუნა იმაში, რომ ბასილი დიდი ღვთის წინაშე ჭეშმარიტად დიდებული იყო
ერთხელ უდაბნოში მცხოვრები ღირსი ეფრემ ასური ღმერთს შეევედრა, რომ გაეცხადებინა მისთვის, თუ რა სიმაღლეებს მიაღწია ბასილი დიდმა სულიერებაში. მისი ლოცვა შესმენილ იქნა და იხილა მან ცეცხლოვანი სვეტი, რომელიც მიწიდან ზეცას სწვდებოდა, ამავდროულად, გაისმა ხმა: „ეფრემ, ეფრემ! როგორი დიდი და განუზომელიცაა ეს ცეცხლოვანი სვეტი, ისეთივე დიდია ბასილიც". მაშინ ეფრემი ადგა, წაიყვანა ბერძნული ენის მცოდნე თარჯიმანი და კესარიაში გაემგზავრა, სადაც ბასილი დიდი მთავარეპისკოპოსად მსახურობდა. იქ სწორედ იმ დროს ჩავიდა, როცა ღვთის განცხადებას (ნათლისღებას) დღესასწაულობდნენ, ამიტომ ეფრემი პირდაპირ იმ ტაძრისკენ გაეშურა, სადაც ბასილი დიდი მსახურობდა. იხილა რა დიდი მამა დიდებასა და პატივში და ღვთისმსახურთა გუნდით გარემოცული, მიუბრუნდა თანმხლებ თარჯიმანს და უთხრა: „ტყუილად გავისარჯეთ, ძმაო! მას სწორედ ასეთს წარმოვიდგენდი, განა შეუძლია იყოს ღვთის წინაშე ამაღლებული, როცა ასეთი პატივი და აღიარება გააჩნია? არა, სულ ტყუილად გადავიტანეთ პაპანაქება და დღის სიმძიმე! ძლიერ ვარ გაოცებული იმით, თუ როგორ შეიძლება ასეთი კაცი ცეცხლოვანი სვეტის სადარი იყოს?". ამ დროს ბასილი დიდმა ეფრემ ასურთან არქიდიაკონი გაგზავნა და იგი საკურთხეველში იხმო. როცა არქიდიაკონმა მეუფის მოპატიჟება გადასცა, ღირსმა ეფრემმა უთხრა: „უწმინდესი ალბათ შეცდა, ჩვენ უცხო ქვეყნიდან ვართ და ის ჩვენ არ გვიცნობს", - და ადგილიდან არ დაძრულა. ამ დროს ქადაგება დაიწყო და იცით, რა მოხდა? მთელი ქადაგების განმავლობაში, თავისდა გასაოცრად, ღირსი ეფრემი თითქოსდა ცეცხლოვან ენას ხედავდა, რომელიც წმინდანის ბაგეებიდან მოჩანდა. ქადაგების დასრულების შემდეგ მთავარეპისკოპოსმა არქიდიაკონს უთხრა: „წადი და მას, ვისთანაც ცოტა ხნის წინ გაგგზავნე, ასე უთხარი ძმაო ეფრემ, შემობრძანდით საკურთხეველში". როცა არქიდიაკონმა დანაბარები გადასცა, ეფრემ ასურმა შესძახა: „ჭეშმარიტად, დიდია ბასილი! თვით სულიწმიდა მეტყველებს მისი ბაგეებით". ლიტურგიის შემდეგ, როდესაც ღირსმა მამამ მთავარეპისკოპოსი ინახულა, მან უთხრა: „მიხარია შენი ხილვა, დიდი მამისა, რომელიც უდაბნოში ქრისტეს მოწაფეების გამრავლებისთვის იღწვის და რომელიც მისი სახელით ეშმაკებს დევნის, რა არის მიზეზი შენი სტუმრობისა? მე ხომ ერთი ცოდვილი კაცი ვარ". ეფრემი განცვიფრებული იყო ყოველივეთი. როდესაც ბასილი დიდის ხელით წმინდა ზიარების საიდუმლოს ეზიარა, მან დიდ მამას სთხოვა, რომ თავისი ყოვლისშემძლე ლოცვით უფლისაგან მისთვის ბერძნულად საუბრის გაგების უნარი გამოეთხოვა. მთავარეპისკოპოსმა ილოცა და აღასრულა ეფრემის თხოვნა, ამის შემდეგ ის დიაკვნად აკურთა, შემდეგ კი მღვდლად დაასხა ხელი.
იღუმენი მარკოზი (ლოზინსკი)
წიგნიდან „მქადაგებლის პატერიკი"