„რამდენჯერაც ვეცადე ამომეცნო შენი თავი, - ბრძანებს წმ. იოანე ოქროპირი - ყოველთვის საპირისპირო მდგომარეობაში გნახე. მინდოდა ამომეცანი ადგილსამყოფელის მიხედვით, ყოველთვის გხედავ საჯირითო მოედანზე, სანახაობებზე. ვხედავ, რომ დღეებს ატარებ საეჭვო თავყრილობებში, ბაზრობებზე, გარყვნილ ადამიანთა წრეში; მინდოდა ამომეცანი სახის გამომეტყველების მიხედვით, ვხედავ, რომ მუდმივად იცინი და გაფანტული ხარ გარყვნილი მეძავის მსგავსად, რომელსაც არასოდეს ეკეტება პირი; მინდოდა ამომეცანი ჩაცმულობის მიხედვით, ვხედავ, რომ მორთულხარ ტაკიმასხარასავით... თუკი საუბრით ვიმსჯელებ შენზე, მესმის, რომ შენ არ ამბობ არაფერს ჯანსაღს, საქმიანსა და ცხოვრებაში სასარგებლოს..."