ნათლობით ადამიანი განიბანება და ხდება წმინდა. ის მიდრეკილია ცოდვისადმი და ცოდვის სიბილწით მოცულს არ შეუძლია შევიდეს ცათა სასუფეველში. ავტომატურად ის გაუცხოებულია ღვთისაგან. "არა არს კაცი, რომელი ცხონდეს და არა ცოდოს". მაგრამ კაცთმოყვარე ღმერთმა მოიძია საშუალება, რათა ადამიანს კვლავ შეძლებოდა განწმენდა. მან მოგვცა ჩვენ წმ. სინანულის საიდუმლოება. თუკი ადამიანი შეიგნებს თავის შეცოდებებს, ითხოვს შენდობას და გადაწყვეტს, რომ იცხოვროს ისე, როგორც შეეფერება კაცს, მაშინ ადამიანს ამ საიდუმლოს მეშვეობით ეძლევა შენდობა და ის უბრუნდება თავის ადგილს სულიერ ცხოვრებაში. ღმერთი ფლობს ცოდვების მიტევების ძალაუფლებას. ეს ძალაუფლება გადასცა მან მოციქულებს, მათი მეშვეობით კი იმათ მემკვიდრეებს, მღვდელ-მთავრებს და მღვდლებს. გასაგებად არის ნათქვამი: "რაოდენი შეკრათ ქვეყანასა ზედა, კრულ იყოს იგი ცათა შინა; და რაოდენი განჰხსნათ ქვეყანასა ზედა, ხსნილ იყოს იგი ცათა შინა".

   უდიდეს ბოროტებას აღასრულებენ უღვთო ერეტიკოსები, როცა ისი-ნი უარყოფენ წმ. სინანულის საიდუმლოებას, როცა არ აძლევენ ადამიანებს აღსარების საშუალებას.

  ამით ისინი ართმევენ ადამიანებს შესაძლებლობას, გამოასწორონ თავიანთი ცხოვრება და აღასრულონ თავიანთი დანიშნულება - ღვთის სასუფევლის დამკვიდრება.

   ეშამისაგან აღძრული ადამიანები - ერეტიკოსები უარყოფენ სხვა და-ნარჩენ საიდუმლოებებსაც, რომელთა მეშვეობით ქრისტე იძლევა ღვთაებრივ მადლს, და ეხმარება ადამიანს მოიპოვოს სიწმინდე, აღადგინოს ღვთის ხატება საკუთარ თავში. ამავე დროს მილიონობოთ ქრისტიანნი, რომლებიც ცხოვრობენ ჩვენამდე, აწარმოებდნენ სულიერ ბრძოლას, იღებდნენ ძალას წმ. საიდუმლოებებიდან და განდიდდნენ მთელ ქვეყანაზე თავისი სათნოებებითა და სიწმინდით. ჰყავს კი მსგავსი თუნდაც ერთი წმინდანი ერეტიკოსებს? - არც ერთი. სასწაულმოქმედი? - არა, და რატომ? იმიტომ, რომ მათ არ გააჩნიათ საიდუმლოებანი და ამიტომაც მათზე არ გადმოდის ღვთაებრივი მადლი.

  ხედავ, მკითხველო, რაოდენ საჭიროა ლიტურგიკული ცხოვრება? ადამიანი, რომელიც აკლებს თავის თავს საიდუმლოებებს, იმსა-ხურებს გლოვას. სამწუხაროდ, მან არ იცის რისთვის ცხოვრობს. პირიქით, ადამიანი, რომელიც ცხოვრობს ლიტურგიკული ცხოვრე-ბით, მონაწილეობს წმ. საიდუმლოებებში, ღებულობს უძლეველ ძალას, ღვთის მადლსა და აგრძელებს ბრძოლას. მისთვის ადვილია ნაკლოვანებების წინააღმდეგ ბრძოლა და სათნოებების შეძენა. ადვილია, მიაღწიოს ღვთის მსგავსებას, ასეთი ადამიანი დაიმკვი-დრებს ღვთის სასუფეველს. ასეთი ადამიანი ჭეშმარიტად ბედნიერია და ნეტარი, აი ნამდვილად ღირსეული ადამიანი.

მთავარეპისკოპოსი ხარლამპი ვასილოპულოსი 

წიგნიდან "რისთვის ცოცხლობ შენ?"