მივიღე თქვენი წერილი. ვხედავ, რომ მონასტერში გადასვლა გსურთ, მაგრამ ეგ სურვილი მე აუხდენლად მეჩვენება. მეტიც! ვფიქრობ, თუნდაც ყველაფერი ისე მოხდეს, როგორც თქვენ გინდათ, მალე იძულებული შეიქნებით მიატოვოთ იქაურობა: ისეთი მოულოდნელი უსიამოვნებები შეგხვდებათ, ისეთი ზრუნვა, ისეთი მიეთმოეთი, ისეთი შფოთი! მაგრამ, რათა უფრო ზუსტად შეიტყოთ ღმრთის ნება, გირჩევთ მისწეროთ ყოვლად უსამღვდელოეს ბენედიქტს, რომელიც მართლაც ძალიან კეთილი ადამიანია. შეგიძლიათ ჩემზეც მიუთითოთ და უთხრათ, რომ გიცნობთ და სთხოვოთ, რომ პასუხი ჩემი მეშ-ვეობით გადმოგცეთ.

   გიფიქრიათ კი, რომ იქ დიასახლისი იქნებით, რომ ყოველ წვრილმ-ანს თქვენ დაგეკითხებიან, რომ მთელი ზრუნვა მონასტრის მატე-რიალურ მოთხოვნილებებზე თქვენ დაგაწვებათ მხრებზე? მაშინაც კი, როდესაც განმარტოებასა და დამშვიდებას მოახერხებთ, გონება ღმერთისაგან ნივთიერისკენ გაგექცევათ. თუმცა მე არ მინდა თქვენს თავისუფალ ნებას ძალა დავატანო. მამა ესაია იმ გზას გირჩევთ, რომელიც თვითონ გაიარა და რომელზედაც უფალმა დაიცვა, მაგრამ ეს გზა საერთო წესს არ ემორჩილება და მასზე შეიძლება ბევრმა წაიბორძიკოს. მონასტერში ცხოვრება კი ამაზე ბევრად უკეთესი იქნება თქვენთვის: იქ ყოფითი საზრუნავი უფრო ნაკლებად შეგეხებათ. ხოლო თუ ის გინდათ, რომ ადამიანებს საერთოდ არ შეხვდეთ, ეს არ არის სწორი სურვილი. როდესაც ღირსმა დოროთემ ამის თაობაზე თავის მოძღვარს, მამა იოანე წინასწარმეტყველს ჰკითხა, იმან უპასუხა, ადამიანებთან შეხვედრისთვის თავის არიდება უკიდურესად მავნეა მათთვის, ვისაც ჯერ სრულყოფილებისათვის არ მიუღწევია: გან-მარტოებისას მისგან დაფარულია ის ნაკლოვანებები, რომლებიც ადამიანებთან ურთიერთობის დროს ცხადად ჩანს, და ამიტომ მისი მოღვაწეობა უნაყოფოდ რჩებაო.

   რაც შეეხება თქვენს ლოცვის კანონს, მიმაჩნია, რომ ფსალმუნის კით-ხვისას თუ იესოს ლოცვის დროს სიტყვები უფრო მეტად უნდა დაძაბოთ, რათა არც ერთი სიტყვა არ დაგცდეთ უყურადღებოდ. ამრიგად, რაკიღა რაოდენობიდან ხარისხზე გადახვალთ, შეგიძლიათ საღამოს ლოცვას ერთი დიდება და რამდენიმე მეტანია გამოაკლოთ, რათა რაოდენობის გაზრდამ ხარისხი არ დააზარალოს. თავისუფლად მოიქეცით, იცოდეთ, რომ კანონი არსებობს კაცისათვის და არა კაცი - კანონისათვის.

   მშვიდობა ღმრთისა იყოს თქვენთანა! უფლის მარჯვენამ წარგიმარ-თოთ გზა თავისი ყოვლად ბრძნული და სახიერი ნებით!

  თქვენს თანამესენაკეს გადაეცით ჩემი ცოდვილი ლოცვა-კურთხე-ვა. (გაგრძელება იქნება...)