შენ იცი, რომ ბოლო დროის მონაზვნები მწუხარებებით უნდა ცხონდნენ, ამიტომ გარსშემომდგარ მწუხარებებს შენი მდგომარეობისა და ცხონებისათვის უცხოდ ნუ მიიჩნევ. მონასტრის შეცვლაზე ფიქრს არ გირჩევ, სანამ თვით ღმრთის განგება არ მიგითითებს ასეთი ცვლილებების დროს და მას შესაძლებელსა და მოსახერხებელს არ გახდის. ტყუილად გგონია, რომ ნაწყენი ვარ შენზე - ნაწყენი რომ ვიყო, უფლის სიტყვით აღარ გაგამხნევებდი. დაითმინე დროის სიმძიმე, რომელიც ღმერთმა დაუშვა და რომლისთვისაც საუკუნო ცხოვრებაში მოგვეგება საზღაური. ახლა არაფრის დაწყების დრო არ არის. (გაგრძელება იქნება...)

წიგნიდან "კრებული"