ვინაიდან ყოველი ერესი არის სულიწმიდის გმობა, ამის გამო ქრის-ტეს ეკლესია კრებითად განეშორებოდა ერეტიკოსებს. აქედან გამომ-დინარე, ერეტიკოსების მიერ შექმნილი საკრებულოები არ არის ეკლესია. თუ პროფ. ა. ოსიპოვისთვის არამართლმადიდებლობაც ცხო-ნების გზაა, ოღონდ მართლმადიდებლობისაგან განსხვავებული, ეკლ-ესიის წმინდა მამებისთვის უცხო აღმსარებლობა კათოლიკე ეკლესიი-საგან განდგომად და ცხონების დაკარგვად მიიჩნევა. სიცხადისთვის მნიშვნელოვან კრებით გადაწყვეტილებას მოვუხმოთ.

   VII მსოფლიო კრების დადგენილებაში ვკითხულობთ: "მხიარულებ-ით განვმტკიცდებით საღვთო კანონში და ყოველმხრივ შეურყევლად განვამტკიცებთ იმ კანონების განწესებას, რომლებიც დასხმულნი არ-იან სულის საყდართა, ყოვლად ქებულ მოციქულთა, წმინდა მსო-ფლიო კრებებისა, განჩინებების დადგენისათვის შეკრებილი ადგილ-ობრივი კრებებისა და წმინდა მამების მიერ, ვინაიდან ერთი და იმავე სულის მიერ იყვნენ ყველა ისინი განათლებულნი და დაადგინეს, რაც უმჯობესი იყო. ვინც მათ შეაჩვენეს, ჩვენც შევაჩვენებთ; ვინც განკ-ვეთეს - ჩვენც განვკვეთთ, ვინც უზიარებელ ყვეს, უზიარებელ ვყოფთ, ვინც განაკანონეს, ჩვენც განვაკანონებთ მათ".⁹

   მღვდელმოწამე კვიპრიანე კართაგენელის მიერ წარმოთქმული ფრა-ზა "ეკლესიის მიღმა არ არის ცხონება", წმინდა მამებისთვის ყოვე-ლთვის ერთსა და იმავე აზრს გამოხატავდა: მართლმადიდებლობის მიღმა არ არის არც ეკლესია, არც ცხონება. მართლმადიდებლობა და ეკლესია ყოველთვის სინონომი იყო. "უდავოა, - ამბობს იოანე კასიანე რომაელი, - ეკლესიის გარეთაა ყველა, ვინც არ იცავს ეკლესიის სა-რწმუნოებას".¹⁰

  პროფ. ა. ოსიპოვის მიერ მითითებულ ფაქტს - 1996 წელს რუსული მართლმადიდებელი ეკლესიის მიერ კონსტანტინოპოლთან კავშირის გაწყვეტას, არ შევეხებით, ვინაიდან ეს კერძო ხასიათის მოვლენაა და არა ეკლესიის დოგმატური სწავლება ცხონების შესახებ. ჩვენ მხოლოდ გავიხსენებთ წმ. გრიგოლ პალამას სიტყვებს, რომ "რიგი ადგილო-ბრივი ეკლესიების განდგომა ეკლესიის ისტორიაში ცნობილი მო-ვლენაა, ვინაიდან მრავალი წლის მანძილზე ბოროტება პოულობდა დასაყრდენს ხან იქ, ხან აქ".¹¹ ისტორიაში არსებობს კათოლიკე ეკლე-სიისაგან საბოლოო განდგომის მაგალითები, სახელდობრ, დასავ-ლეთის რომაელ-კათოლიკები, რომლებიც წმ. გრიგოლ პალამას სიტ-ყვით, წაქცეული სპილოს მსგავსად ვერ დგებიან თავიანთი ამპარ-ტავნობის გამო.¹²

  ასე რომ, ყოველი უცხო აღმსარებლობა - რომაული კათოლიციზმი, პროტესტანტიზმი, ნესტორიანელობა, ანტიქალკედონური ძველაღმო-სავლური "ეკლესიები", კათოლიკე ეკლესიის საზღვრების ანუ ცხონე-ბის მიღმა იმყოფებიან.¹³ (გაგრძელება იქნება...)

Редакция "Православного Апологета";

Существует ли спасание вне Церкви и где границы Церкви?

Xareba.net - ის რედაქცია

¹⁰De incarn. Domini contra Nestor. Lib III cap IV.

¹¹Второе слово на нисхождение Святого Духа. გვ. 82.

¹²იხ.Прп. Иустин Попович. Догматика Православной Церкви. Эклеси-ология. М. 2005. გვ. 215.

¹³იქვე.