ზოგიერთი პროტესტანტული სულისკვეთების მქონე „მართლმადიდებელი" თეოლოგი, თითქოსდა ეყრდნობოდა წმინდა წერილს თავისი შეხედულებების დასამტკიცებლად, ამასთანავე, ოდნავ შერბილებული ფორმით, უარყოფენ წმინდა გადმოცემას: ისინი გამოთქვამენ მოსაზრებას, რომ ჩვენს დროში დაუწერელი გადმოცემა უკვე აღარ არსებობს, ვინაიდან რაც ოდესღაც ზეპირი ფორმით გადაიცემოდა, ეკვე დაწერილია, ამიტომ, ყველა თეზისს თავისი წყაროც უნდა ჰქონდეს მითითებული. ეს მოსაზრება საფუძვლიანად ამახინჯებს ეკლესიის სწავლებას წმ. გადმოცემის შესახებ.