როგორაც სუნთქვაა აუცილებელი გვამისათვის, რაკიღა სუნთქვის გარეშე კაცი ვერ იცოცხლებს, ჩვენმა სულმაც, თუ არ ისუნთქა სული ღვთისა, ნამდვილ სიცოცხლით ვერც ის იცოცხლებს. რაც რომ ჰაერია სხეულისათვის, ისაა ღვთის სული ჩვენი სულისათვის. ჰაერი, ერთ-გვარად, სახეა ღვთის სულისა - „სულსა ვირდეცა უნებნ, ქრის, და ხმაჲ მისი მესმის" – (იოან. 3.8).

***

   მღვდელნო ღვთისანო! შეძელით და რწმენის ნუგეში ეცით, გაჭი-რვებულ ქრისტიანს ცხედარი მწუხარებისა სიხარულის ცხედრად უქციეთ, შეძელით და იგი, ვისაც უბედური ჰგონია თავი, ამსოფლად ყველაზე ბედნიერ კაცად აქციეთ და დაარწმუნეთ - „და მცირედღა თუ ისწავნენ, დიდძალ ქველყოფილ იყვნენ" (სიბრძნე, 3,5.) ასე გაუხდებით ხალხას მეგობრად, მოევლინებით ნუგეშინისმცემელ ამგელოზად, სული წმიდის საყვირად.

(გაგრძელება იქნება...)