წმინდა ეფრემის სიტყვა

   იგი, ვისაც გულში უფლის შიში არ აქვს, დაღუპული ადამიანია, ვინაიდან ღვთისმოშიშების გარეშე მხოლოდ ავ საქმეებს ჩადის, მზად არის ბოროტების, უსინდისობისა და უსამართლო საქციელისათვის. ამის დამტკიცება ძნელი არ არის.

   წმინდა ეფრემი ამბობს: „მათ, ვისაც უფლის შიში არ აქვთ, ყოვე-ლგვარი ეშმაკეული საქმის გაკეთება შეუძლიათ. ასეთებს სამუდამო ცეცხლი ელოდებათ. ასეთი კაცი ყველას დასცინის, არაფრის ეშინია, ჭამს უზომოდ და სძინავს, არ ზრუნავს სულზე, ხშირად აკითხავს სულის გამრყვნელ ადგილებს, უყვარს მხოლოდ ამქვეყნიური სიამო-ვნება და არ ეშინია უფლის რისხვის. ამგვარი ადამიანი ვნებით არის შეპყრობილი, მარად კეთილდღეობას ეძებს, გაურბის ზრუნვას, დაუ-მორჩილებელია, ამპარტავნობს და როდესაც უფალი მოვა, ჯოჯო-ხეთის წყვდიადში გაამწესებს მას. მაშინ ვინ არ უწოდებს მას საბ-რალოს?" - ასე ამბობს წმინდა ეფრემი მათ შესახებ, ვისაც უფლის შიში არ გააჩნია. ვნახოთ, რას გვეუბნებიან სხვები:

   „უწმინდურს არ აქვს უფლის შიში, ამიტომ იგი მზად არის ყოველ-გვარი უსამართლოებისა და ბიწიერების ჩასადენად, არ არის ღვთის-მოშიში, ამიტომაც ლოთობს, ქურდობს, მრუშობს და ყოველგვარ სიბინძურეს ჩადის. ასეთი ადამიანი ამიტომაც არ დადის ტაძარში, არ ზრუნავს საკუთარი სულის ხსნაზე. მთელ ცხოვრებას სინანულის გარეშე ატარებს. ხედავთ? ვისაც არ აქვს უფლის შიში, იგი დაღუპული ადამიანია." - ასე მსჯელობენ მოძღვარნი მათ შესახებ, ვინაც ღვთის-მოშიშება დაკარგეს. ახლა მათ ნამოქმედარს შევხედოთ. აი, იგი დგას ქუჩაში და რას აკეთებს? ბილწსიტყვაობის გარეშე ერთი წუთითაც არ შეუძლია და ამგვარი სიტყვების კორიანტელი მყრალი მდინარესავით მოედინება მისი პირიდან. ერთი ჭიქა ღვინისთვის საშინელ სიმღე-რებს მღერის, ყველას დასცინის, აბითურებს, უხამსად იქცევა, მისი მოქმედება ყალბია, მიმოხვრა საშინელი. ასეთი ადამიანი არცხვენს ახლობლებს და განა იგი დაღუპული არ არის? ვინაიდან უფლის სასუფეველში ბიწიერება ვერ შეაღწევს, იგი კი თავად ბიწიერებაა.

   თუკი ადამიანი არ შეინანებს, დაე, ახსოვდეს: ისეთი ეშმაკის მიმ-დევარი, როგორიც თავად არის, რა თქმა უნდა მათვე რიგს ეკუთვნის და კუამლი ტანჯვისა მისისაჲ უკუნითი უკუნისამდე აღვი-დოდის და არა აქუნდეს განსუენებაჲ დღე და ღამე, რომელ-თაცა თაყუანი-სცენ მხეცსა მას და ხატსა მისსა, ანუ მიიღონ ბეჭედი სახელისა მისისაჲ (გამოცხ. 24,11; 20,10). ამინ.

„სვინაქსარი". ტომი II.