წმინდა იერემია წინასწარმეტყველის სწავლება მრუშთათვის

   საეკლესიო სვინაქსარში ნათქვამია: „განერიდეთ მრუშობას, ვინაი-დან მარადიული ცეცხლით დაისჯებით". ამ სიტყვებიდან ჩანს, რომ მრუშთათვის სამუდამო სატანჯველია გამზადებული. საინტერესოა, ხომ არ იტანჯებიან ისინი ამ ცხოვრებაში? დიახ, ძმებო, რა თქმა უნდა, აქაც იტანჯებიან და ამას ახლავე დაგიმტკიცებთ.

   მიმოიხედეთ ირგვლივ, აი, თქვენს წინაშე ახალგაზრდები არიან, რომლებიც მრუშობენ, უკეთურ ცოდვაში ჩაცვენილნი, უდროოდ ჭკნებიან, იფიტებიან და კვდებიან. შეიძლება ითქვას, გაფურჩქვნის ხანაში სამარცხვინო სიკვდილით ასრულებენ სიცოცხლეს. მრავალი მრუშთაგანი სახეზე ატარებს თავის უგვანო ცხოვრების კვალს. ხშირად ვხედავთ მათ, ვისაც სხეული საშინლად აქვს დაწყლუ-ლებული, საიდანაც ამაზრზენი სიმყრალე მოდის. ყველა ერიდება ასეთებს, ბევრს ცხვირი აქვს მომპალი და კეთროვანზე უარესი სანახავია! განა ეს ტანჯვა არ არის? რა თქმა უნდა, ტანჯვაა და თანაც საშინელი.

   შეხედეთ გარყვნილთა ოჯახურ ცხოვრებას და რას დაინახავთ? ქმარი გარბის ცოლისაგან, ცოლი კი ქმრისაგან, გარყვნილთა ოჯახში ჩხუბსა და დავიდარაბას ბოლო არ უჩანს, ერთმანეთს ჭამენ, გლეჯენ, აქ ხდება მკვლელობები, თვითმკვლელობები, ქმარი ცოლს საშინლად ამახინჯებს, ან პირიქით, ისმის ბავშვების გულისმომკვლელი ტირი-ლი. ეს ყველაფერი, საშინელი ეჭვების ნაყოფია, ხშირად იგი შემაძრ-წუნებელია. დიახ, გულისყურით წაიკითხეთ ამჟამინდელი გაზეთები და დამეთანხმებით, რომ გარყვნილები ხშირად ოჯახური პრობლე-მების გამო საშინლად იტანჯებიან.

   ქონების დაკარგვა - ეს რა, ტანჯვა არ არის? ხშირად ხდება ასე, მრუში კაცი ცხოვრობს მეძავთან, რომელიც საყვარელს უკანასკნელ კაპიკამდე ყვლეფს, ხოლო მისი ცოლ-შვილი მშიერი და შეცივებული ზის. როგორ შეუძლია მათ ასეთ მდგომარეობაში უყუროს? რა თქმა უნდა, ასეთ მამაკაცებს ხშირად გული ეგლიჯებათ შვილების საცო-დავობით და იტანჯებიან.

   ამრიგად, ძმებო, ჭეშმარიტად დიდ სატანჯველს ითმენენ გზასაც-დენილი მრუშნი, ხოლო რა იქნება სიკვდილი შემდეგ? ვაი, რომ მათ უარესი ელით. წმინდა წერილი ამბობს: რომელმან ტაძარი ღმრთი-საჲ განხრწნეს, განხრწნეს იგიცა ღმერთმან; რამეთუ ტაძარი ღმრთისაჲ წმიდა არს, რომელ ეგე ხართ თქუენ (1 კორ. 3,17); ნუ სცთებით: არცა მეძავთა, არცა კერპთმსახურთა, არცა მემრუ-შეთა, არცა ჩუკენთა, არცა მამათ-მავალთა, არცა ანგჰართა, არცა მპარავთა, არცა მემთვრალეთა, არცა მაგინებელთა, არცა მტაცებელთა სასუფეველი ღმრთისაი ვერ დაიმკვიდრონ (1 კორ. 6, 9-10); და ნაწილი მათი იყოს ტბასა მას ცეცხლითა და წუმწუბითა მოტყინარესა, რომელ არს სიკუდილი იგი მეორე (გამოცხ. 21,8).

   ჰოი, შენ დაგვიფარე ღმერთო, ამ საშინელი და სამართლიანი სას-ჯელისაგან შენს სამსჯავროზე. ამინ.

„სვინაქსარი". ტომი II.