წმინდა ოანე ოქროპირის სიტყვა ცოდვილთა სატანჯველის შესახებ

   ზოგიერთები ამბობენ, რომ სამუდამო სატანჯველი არ არსებობს და რომ უფალი ამით მხოლოდ გვემუქრება, რათა შიში ჩაუნერგოს ცოდვილებს. საინტერესოა, ჭეშმარიტად ასეა თუ არა?

   წმინდა იოანე ოქროპირი ამბობს: „ზოგიერთი ცოდვისმოყვარე მი-იჩნევს, რომ სამუდამო სატანჯველი არ გველის. ასეთები ერეტი-კოსებთან ერთად განისჯებიან. სამუდამო სატანჯველი რომ გველოდება, ამას თავად უფალი გვიჩვენებს, როდესაც ცოდვილებს ამ ცხოვრებაშიცე უვლენს სასჯელს. ჩვენ ჩვენი ცოდვებისათვის ვისჯებით, ამიტომაც, ჩვენდა საუბედუროდ, ხშირად გვეწევა ხოლმე ომები, ხანძარი, შიმშილი, პირუტყვის გაწყვეტა და სხვა განსაცდელი. ამიტომაც ეხება სიკვდილი და მტანჯველი დაავადებები ჩვენს ოჯახებს; ყველაფერი ეს თავს ცოდვათა გამო გვატყდება. გარდა ამისა, ხან ცეცხლი გვფერფლავს, ხან წყალდიდობა გვახრჩობს, ხან ჭექა - ქუხილი გვაქცევს. ეს ამ ცხოვრებაში, მომავალში კი ცოდვილ-თათვის სამუდამო სატანჯველთა გამზადებული. გჯეროდეთ, ძმანო, ცოდვილებს სამუდამო ტანჯვა ელით. ჰკითხეთ ამის შესახებ ურიებსა და ერეტიკოსებს; დაბოლოს, თავად ეშმაკებს, ისინი ერთ-ხმად გეტყვიან, რომ ყველას ელოდება განსჯა და სატანჯველი საკუთარი საქმეების გამო: ცოდვილნი უფლისაგან დაისჯებიან, მართლმორწმუნენი კი დიდების გვირგვინით შეიმოსებიან. დაირწ-მუნეთ თავი და არასდროს მიენდოთ გამოგონილ, ცრუ სწავლებებს. ადამმა შეცოდებამდე არ იცოდა, თუ რა იყო ტანჯვა, ჩვენ კი ათასჯერ გვსმენია ამის შესახებ და მაინც ურწმუნოები ვართ; ჩვენ გაგონილი გვაქვს ძმისმკვლელი კაენის ამბავი, თუ როგორ მოისპო კაცობრიობა საშინელ ცოდვათა გამო, ცნობილია სოდომ - გომორის დაქცევის ისტორიაც, სამაგიეროდ, ისიც ვიცით, რომ ნოე ღვთისმოსაობის გამო წარღვნას გადაურჩა, ხოლო ლოთი - ცეცხლში დაწვას. ამიტომ, უნდა ვირწმუნოთ, რომ ღმერთი სამართლიანი მსაჯულია - ღვთისმოსავებს იფარავს, უწმინდურებს კი სჯის. აქაც, დედამიწაზე, ვხედავთ, რომ ბოროტი დაუსჯელი არ რჩება. ჰოი, ძმანო, ჭეშმარიტად გწამდეთ, რომ ცოდვილნი დაიტანაჯებიან, დაე, სოდომელთა მაგალითმა მუდმივად შეგახსონოთ ეს ჭეშმარიტება".

   ამრიგად, ძმებო, სამუდამო სატანჯველი გამზადებულია ცოდვილ-თათვის, მას ვერავინ გაექცევა და საშინელი იქნება იგი. წმინდა ეკლესიის ერთ - ერთი მოძღვარი ამბობს: „ეს იქნება მტანჯველი სიცა-რიელისა და გულის გამლევი შეგრძნება და ვერასდროს დაიცხრობთ საშინელ წყურვილს; ეს იქნება წარსულის მწარე მოგონება, საკუთარი ცოდვების აშკარა და უნუგეშო წარმოდგენა, რაც შემედცნებაში მთელი თავისი უწესობითა და ამაზრზენი სიშიშვლით წარმოგვე-სახება. ეს იქნება საშინელი სინდისის ქენჯნა, მტანჯველი და ამასთანავე უსარგებლო სინანული დაკარგული დროის გამო, ფიქრი იმაზე, თუ როგორ ამაოდ დავკარგეთ და არ გამოვიყენეთ ძვირფასი დრო, ღვთის სასუფეველი რომ დაგვემკვიდრებინა; დაბოლოს, ეს იქნება ღვთის რისხვის მძიმე შეგრძნება. ამ ყველაფრის გამო, ცოდვილთა გულებს შეუსვენებლად გამოღრღნიან ჭია - მატლნი (1 მაკ. 9, 44-46), მოციქულთა თქმით, ასეთი შეჭირვება ელით ბოროტის მქმნელებს (რომ. 2, 9) და ეს იქნება იმ მწარე მოთქმისა და კბილთა ღრჭენის მიზეზი, რის შესახებაც ხშირად საუბრობენ სახარებაში (მათ. 12, 13).

   ჰოი, უფალო, გვიხსენი სამუდამო სატანჯველისაგან, გეენიის ცეცხ-ლისაგან; ჰოი, უფალო, შეგვინდე, შეგვაგნებინე ჩვენი ცოდვების მონანიების აუცილებლობა; გულში ჩაგვინერგე შენმიერი სიკეთის ფესვი და მოშიშება. ამინ.

„სვინაქსარი". ტომი II.