წერილი №32 - წმ. ეპისკოპოსი ეგნატე (ბრიანჩანინოვი)

 

   ავადმყოფის მდგომარეობა იმ კაცისას ჰგაქვს, გარედან და შიგნიდან მძიმე ბორკილები რომ ადევს. მაგრამ ამ მდგომარეობას ღმერთი უშვებს ადამიანზე, „რამეთუ რომელი უყუარს ღმერთსა სწავლის და ტანჯის" (ებრ, 12,6). ამიტომ ავადმყოფობა ერთ-ერთ იმ ღვაწლად არის შერაცხული, რომელიც ცხონების მოპოვებაში შეგვეწევა. ყოველგვარ მოღვაწეობას სწორად წარმართვა სჭირდება; ავადმყოფის ღვაწლი კი მაშინ იქნება სწორად წარმართული, თუ იგი მის გამო ღმერთს მადლობს. ავადმოფობას, რომელსაც თან ახლავს მადლობა და დიდება ღმრთისა, წმ. მამები ორ უდიდეს მონაზვნურ ღვაწლს - დაყუდებასა და მორჩილებას უტოლებენ. (გაგრძელება იქნება...)

 

 

წიგნიდან „კრებული"