როგორი თვისებები უნდა ჰქონდეს მოძღვარს

   მოძღვრის უმთავრესი მიზანია მასზე მი-ბარებულ ადამიანთა ცხონებაზე ზრუნვა. ჩვენ, მოძღვრები გულმოდგინედ უნდა ვცდილობდეთ კეთილი სახელის მოხვეჭას. მდაბალი გონებითა და კეთილგანწყობილი სულით ნაყოფიერად უნდა ვიმოქმედოთ ადამიანთა გულებზე, რადგან კაცთათვის არაფერია ისე სასურველი, უფრო მეტიც, არაფერი ისე არ ზემოქმედებს ადამიანთა გრძნობებზე, როგორც სიკეთე. და თუკი სიკეთე შეზავებული იქნება სიმდაბლით, ალერსით, ზომიერი სიმკაცრით დარიგებისას, საუბარში გულითადობითა და პატივის-ცემით, აგრეთვე მოკრძალებით და უბრალოებით, მაშინ ასეთი სიკეთე სხვათა მხრიდან წარმოუდგენლად უხვი სიყვარულით დაჯილდოვ-დება (წმ. ამბროს მედიოლანელი).

   მღვდელი აუცილებლად მართლმადი­დებ­ლურად უნდა აზროვნებ-დეს და ჰქონდეს მტკიცე რწმენა. ურწმუნოებისა და დოგმატთა არასწორი აღმსარებლობის გამო მოძღვარს ერთმევა სულიწმიდის მადლი. ამიტომაა, რომ ერეტიკოსთა მიერ აღსრულებული საიდუ-მლოებანი ჭეშმარიტნი არ არიან (თეოდორე სტუდიელი).

   წინამძღვარი დახელოვნებული უნდა იყოს წმიდა წერილის განმა-რტებაში. აუცილებელია დღე და ღამ განისწავლებოდეს საღმრთო სჯულში, რის შედეგადაც შეიძენს უნარს კეთილისა და ბოროტის განსჯისა. მოძღვარი აგრეთვე სრულყოფილი უნდა იყოს ყველა სათნოებაში, განსაკუთრებით განვითარებული კი - კეთილისა და ბოროტის გარჩევაში. განსჯის უნარი ღვთის ნიჭია, რომლის გარეშეც ადამიანი ვერ შეძლებს პირმეტყველ ცხოვართა დამწყსვას. არამედ უტყვთა მწყემსობასღა თუ შეძლებს.

   მღვდლობა ადვილი საქმე არაა. ის  უდიდეს ღვაწლს მოითხოვს. ყოველი სახის გართობა, თავშესაქცევი თამა­შები - მისაღები ერისკაცთათვის, მიუღე­ბელი უნდა იყოს მღვდლისათვის. მღვდელი მაღლა უნდა იდგეს ამ ამაოებაზე. იგი მარად სულით ზე უნდა ივლტოდეს. და მხოლოდ ოჯახური წყნარი ცხოვრებითა და აქედან მიღებული სიხარულით შემოიფარგლოს. სასურვე­ლია, რომ იგი გაურბოდეს საერო ხასიათის გართობასა და სანახაობებს, თეატრებს, გასართობ კლუბებსა და ცეკვის საღამოებს, თუნდაც ყველაფერ ამას საქველმოქმედო სახიათი ჰქონდეს... მღვდლის ტანსაცმელი უბრალო უნდა იყოს. თავისუფალი ყოველგვარი გაპრანჭვისაგან და არც ეკლესიაში მიღებულ წესს გადადიოდეს. ერისკაცთა სამოსით შემოსვას საეკლესიო კანონები კრძალავს. საეკლესიო კანონებით აგრეთვე მიუღებელია თმისა და წვერის შეკვეცა. მისი დარღვევა უმართებულოა. ყველაფერ ამას ღვთისმსახურები ხელდასხმამდე ეცნობიან და თანხმობის ნიშნად მათგან ხელწერილს ღებულობენ.