ახლადმოქცეულ მართლმადიდებელს, რომელსაც ყველა ახლობელი კიცხავს

   ვიდრე ღმერთს მიუბრუნდებოდი, ყველა-სათვის საყვარელი ადამიანი ვიყავი, ახლა საკუთარ სახლში ისე გრძნობ თავს, როგორც მტრის ბანაკში. ადრე სვამდი, ეწეოდი, ცოტ-ცოტას იპარავდი კიდეც, იგინებობდი და სამუშაო დღეებს, საწოლში ატარებდი, სჩადიოდი საქმეებს, რომელიც ღვთისა და წესიერი ადამიანე-ბისათვის საძაგელია, და მაინც, ყველას უყვარდი. ახლა კი, როცა სიმართლის, ღვთისმოსაობისა და ლოცვის გზას დაადექი, ისე დაგეხვივნენ, როგორც გაავებული კრაზანები.  

   გიხაროდეს, ძმაო, ასგზის გიხაროდეს! განა ვერ ხედავ, რომ შენს სახლში კეთილის მაუწყებელი ზარი ახმიანდა. იმ სახლში, სადაც აქამდენ მხოლოდ გადასახადებს და სამუშაოზე, ქურდობასა და თანამზრახველობაზე საუბრობდნენ, სახარებისეულმა წინასწარმე-ტყველებამ იწყო აღსრულბა.

   თქვენი სახლი ცამდენ ამაღლდა. ქრისტიანული დრამის სცენად გადაიქცა, თითქოსდა მოციქულთა და მოწამეთა დროში გარდასულ ამ უმცირეს სივრცეში სრულიად ეკლესიის ისტორია აღსერულება. აი, ქრისტეს წინაწარმეტყველება, რომელიც უთვალავჯერ ასრულდა ამ პლანეტაზე და ახლა თქვენს სახლში იგივე იწყება:

   რა უნდა იყოს ამ წინასწარმეტველებაზე ნათელი? ხედავ, იგი დღესაც, შენს კერაზე აღესრულება. ამიტომაც მიიღე ყოველი უხეში სიტყვა, არა როგორც შეურაცხოფა, არამედ როგორც ჯილდო, როგორც ორდენი. გწამდეს, ვინც გდევნის - შეინანებს, მაგინებელნი დადუმ-დებიან, შენ კი მწუხარება სიხარულად გადაგექცევა. თუ ახლა უკანასკნელი ხარ მამაშენის სახლში, მალე პირველი იქნები, ვინც გდევნის, ის მოგემსახურება. ასე ითქვა და ასე აღსრულდება ათას-გზის.