თალმუდის მორალი

 

   თალმუდი კაცობრიობას ორ ნაწილად ჰყოფს: ებრაელებად და არა-ებრაელებად, უკანასკნელებს ის გოებს (გოი, გოიმ) უწოდებს. „ყოველი წინადაუცვეთელი და წარმართი ერთი და იგივეა. ქრისტიანები, როგორც შემდეგ ვნახავთ, ებრაელებისათვის განსაკუთრებული ზიზღის საგანს წარმოადგენენ. მათი აზრით, მხოლოდ ებრაელები წარმოიშვნენ ღვთისაგან, ყველა დანარჩენი ადამიანი - ეშმაკისაგან. „ებრაელი უფრო სათნოა ღვთისათვის, ვიდრე ანგელოზი" ასე რომ ის, ვინც შეურაცხყოფს ებრაელს, შეურაცხყოფს თვით ღმერთს. ამიტომ, გოი, რომელიც დაარტყამს ებრაელს უნდა მოკვდეს. რამდენადაც ადამიანი მაღლა დგას ებრაელი ყველა სხვა ადამიანზე. ყველა რაბინი ერთაზროვანია იმაში რომ არაებრაელს ცხოველური ბუნება აქვს. რაბინები: მოსე, ბენ ნახმანი, რაში, აბრავანელი, ჟალკუ და სხვები გოებს ხან ძაღლეს, ხან ვირთხებს და ხან ღორებს ადარებენ. „მხოლოდ ებრაელი ერია ღირსი მარადიული ცხოვრებისა, „ხოლო სხვა დანარჩენნი ვირების მსგავსნი არიან" - ამბობს რაბინი აბრავანელი. რაბი ჟალკუ კი ფიქრობს, რომ „მხოლოდ ებრაელები უნდა იწოდებოდნენ ადამიანებად, ხოლო გოები, რომლებიც უწმინდური სულებისაგან წარმოიშვნენ, ღორებად უნდა იწოდებოდნენ".

   თალმუდი ბრძანებს: მცნებები სიყვარულზე, რომელნიც მოსემ მოგ-ვცა უნდა შესრულდეს მაშინ, როდესაც საქმე ებრაელს ეხება. მაგრამ ეს მცნებები არ უნდა სრულდებოდეს გოებთან მიმართებაში. „ვირებსა და ძაღლებზე ისე არ რისხდება ღმერთი, როგორც გოებზე".

   თალმუდიდან მრავალი სხვა ჩანაწერის მოყვანა შეიძლება, რომელ-შიც ებრაელს გოის ცხოვრებასა და საკუთრებაზე პრეტენზია გააჩნია. მაგალითად, მიწის გამოყენების საკითხი. ეს სიმდიდრე - ამბობს წმ. წერილი - ადამიანის საკუთრებაა, მაგრამ ადამიანი მხოლოდ ებრაელია, განმარტავს თალმუდი. ესე იგი, არაებრაელს არა აქვს უფლება ფლობდეს ამ სიმდიდრეს, იმიტომ, რომ ის მხოლოდ ცხოველია. „არაებრაელის საკუთრება იგივეა, რაც დაკარგული ნივთი, ამ ქონების ჭეშმარიტი მფლობელი ებრაელია". „ეს სამართლიანია - ამბობს რაბინი ალბო, - რადგან ღმერთმა ყველა ადამიანის საკუთრება და სიცოცხლე ებრაელებს მისცა. ამიტომ, თუ გოი მოპარავს ებრაელს, სიკვდილის ღირსია, ხოლო იუდეველისათვის ნებადრთულია გოის ქონების იმ რაოდენობის მითვისება, რამდენიც მას სჭირდება. თალმუდის სიტყვები „ბოროტი არ უყოთ თქვენს მოყვასს", არ ნიშნავს, რომ „ბოროტი არ უყოთ გოებს". აქედან გამომდინარე, ებრაელი ებრაელს პარავს, ქურდობაში ეთვლება, ხოლო თუ გოებს მოპარავს, მაშინ იგულისხმება, რომ მან თავისი საკუთრება გამოიყენა.

  თალმუდი აგრეთვე საუბრობს ებრაელების იმ ხერხების შესახებ, რომლებიც იუდეველებს თავისი უმთავრესი მიზნის - გოების საბოლოო მატერიალური დამორჩილებისათვის სჭირდება. მთავარი საშუალება - მევახშეობა და ტყუილია. „ღმერთმა, - ამბობს თალმურდი, - გოებისაგან პროცენტის აღება ბრძანა. ფული მხოლოდ პროცენტით გაეცით ისე, რომ მხარდაჭერის ნაცვლად ზიანი მიაყენოთ; მხოლოდ ებრაელებთან მიმართებაში უნდა ვიმოქმედოთ სხვაგვარად".

   ამის შემდეგ გასაგები ხდება რაბინ ბრენცის სიტყვები: „თუ ებრაელი მგზავრობის დროს, მთელი კვირის გნმავლობაში ატყუებდა ქრი-სტიანს, მაშინ მან შაბათს მადლობა შესწიროს ღმერთს სიტყვებით: „გოებს გული უნდა ამოვგლიჯოთ და საუკეთესო ქრისტიანი მოვკლათ" (ჯუდენფალგ 21).

   რაბინი მაიმონდი მბობს: „ნათქვამია არა კაც კლა, მაგრამ ეს ნიშნავს არ მოკლა ებრაელი, შვილი ისრაელისა, ხოლო გოები, ერეტიკოსები, არ არიან ისრაელის შვილები".

   ამგვარად ასწავლის თალმუდის ყველა სხვა ცნობილი განმმარტე-ბელი, განსაკუთრებით აბრავანელი. ეს უკანასკნელი არაებრაელის მოძულებასა და განადგურებას ბრძანებს.

   გოის მოკვლა იუდეველისათვის დიდი დამსახურებაა. იმ შემთხვე-ვაშიც კი, გოის ნაცვლად შემთხვევით ებრაელი რომ მოკლას, მკვლელობა ბრალად არ დაედება იმიტომ, რომ თალმუდის მიხედვით გოის მოკვლის სურვილიც კი ებრაელს დიდ დამსახურებად ეთვლება. (სანჰედრინ, ფოლ, 786); ხოლო გოი, რომელიც შეგნებულად მოკლავს ებრაელს, ისეთივე დამნაშავეა, როგორც მთელი მსოფლიოს გან-მანადგურებელი ადამიანი (იქვე ფალ, 37). გოი, რომელიც კლავს სხვა გოის უდანაშაულოდ უნდა მივიჩნიოთ, იმიტომ, რომ ამ მკვლელობით ის იუდაიზმის პროზელიტი ხდება. (იქვე, ფოლ. 716).

   ისევე როგორც გოის ცხოვრება და საკუთრება, ასევე მისი ოჯახიც: ცოლი და შვილები, ერაელების განკარგულებაშია. მოსემ თქვა: „ნუ გული გითქმიდეს ცოლისა მოყვასისა შენისა", მაგრამ მოყვასის ცოლი - ეს ებრაელის ცოლია. თალმუდის ყველაზე ცნობილი განმმ-არტებელი რაბინები: რაში, ბახაი, ლევი, ჟერსონი იზიარებენ იმ აზრს, რომ მრუშობა სრულდება იქ, სადაც არ არის ქორწინება, მაგრამ რადგან გოები მხოლოდ ცხოველებია, მაშასადამე მათთან არ შეიძლება არსებობდეს ქორწინება, რომელიც ღვთაებრივი დად-გენილებაა.

  ამის საფუძველზე რაბინი მაიმონდი ასწავლის: „ნებადართულია მრუშობა არაებრაელის ცოლთან". და მართლაც თალმუდი შეიცავს მრავალ მოთხრობას, რომელშიც მემრუშეს სახით გამოდიან ცნობილი რაბინები, მაგალითად, ელიეზერი, ნახმანი, აკიბა, მეირი და სხვები. თალმუდის აზრით, ყველა ქრისტიანი - კერპთაყვანისმცემელია, რომლის მიმართაც უნდა გამოვიყენოთ ისეთივე სასტიკი ზომები, როგორც კერპთაყვანისმცემლების მიმართ ვიყენებთ. ქრისტიანებს უფრო დიდი ბრალი ადევთ, რადგან ღმერთად უწმინდურ „იუდეველ-რენეგატს" აღიარებენ, რომლის სახელის ხსენებაც კი უნდა აღ-მოიფხვრას. ამიტომ რაბინი რასი მრისხანედ აცხადებს: „უნდა დაიკლას (ეგორგენ) საუკეთესო ქრისტიანი". მის აზრს სრულიად იზიარებს რაბინი მაიმონდი. ეს „სინაგოგის არწივი" ამბობს: „მოკალით ყველა მოღალატე ებრაელი თუ ერეტიკოსი, როგორიც იესო ნაზარეველი და მისი მიმდევრებია" (ჯად, ცჰაზ, ჰილცჰ, ადორა, ზარა, ჰერეკ. 10).

   ჩვენ მოვიყვანეთ მთელი რიგი მოწმობები თალმუდიდან, რომლი-თაც მტკიცდება ის ზიზღი და ბოროტება, რაც ებრაელებს არა-ებრაელების მიმართ აქვთ. ჩვენ არ ვცდილობთ არც ამ ფაქტების შეფასებას, არც დასკვნების გაკეთებას ვაპირებთ. დაე, მკითხველმა დასკვნა თავად გააკეთოს.

სარატოვისა და ცარიცინის ეპისკოპოსი ალექსი (დოროდნიცინი) 

Xareba.net - ის რედაქცია