უფალი ზოგჯერ უშვებს მართალთა ტანჯვას ცილისწამების გამო, რათა უფრო მეტად განადიდოს ისინი და მათი განმაქიქებელნი განკითხვის ცოდვისაგან დაიცვას

 

სიტყვა ორ ბერზე და მეძავზე

 

   რისთვის დაუშვებს ხოლმე უფალი ზოგჯერ მართალთა ცილისწა-მებისაგან ტანჯვას? რა გიპასუხოთ ამაზე?

   ერთხელ, ერთი ბერი ღვთისმსახურებაზე მიდიოდა. გზად შეხვდა მეძავს, რომელმაც უთხრა:

   -მიხსენი, მამაო, როგორც იესო ქრისტემ იხსნა მეძავი.

   ბერმა, მიუხედავად იმისა, რომ შესაძლებელი იყო, იგი განესაჯათ, ხელი ჩაკიდა და მასთან ერთად მთელი ქალაქი მოიარა. ხალხი ხედავდა ამას და ამბობდა:

   -ბერმა მეძავი შეირთო ცოლად.

   როდესაც ისინი დედათა მონასტერში მიდიოდნენ, მეძავმა ერთი ეკლესიის მახლობლად მიტოვებული ჩვილი დაინახა და იგი აღსა-ზრდელად აიყვანა.

   გავიდა წელიწადი. ზოგიერთებმა, როდესაც იგი ბავშვით ხელში იხილეს, თქვეს:

   -რა კარგი მონაზონია, აი, ბერიც კი გააჩინა.

   ქალაქ ტირში თქვეს, რომ მეძავმა პორფირიამ ხუცესისგან ბავშვი გააჩინა, რომელიც ძალიან გავს მამას.

   როდესაც ბერს საკუთარი აღსასრულის შესახებ ეუწყა, იხმო ყოფი-ლი მეძავი, იმჟამად მონაზონი პორფირია და უთხრა:

   -წავიდეთ ტირში, იქ ჩვენი ყოფნა აუცილებელია. მე მინდა, რომ შენც ჩემთან ერთად წამოხვიდე.

   პორფირია გაჰყვა ბერს. მასთან ერთად გაემგზავრა მისივე აღზრ-დილიც. იგი უკვე შვიდი წლის ყრმა იყო. როდესაც ქალაქში მივი-დნენ, ბერი მძიმედ იყო ავად. ამ დროს ქალაქის ასი მოქალაქე შეიკრიბა და მივიდა მის სახილველად. ბერმა თქვა:

   -მოიტანეთ ცეცხლი!

   მოიტანეს გაღვივებული ნახშირით სავსე ღუმელი. ბერმა საკუთარ სამოსში ჩაიყარა გავარვარებული ნაღვერდალი და გარშემო მყოფებს უთხრა:

   -იცოდეთ, ძმებო, როგორც მოსე არ დამწვარა აალებულ ბუჩქზე მიკარებით, ასევე არ დაწვავს ეს ცეცხლი ჩემს ტანსაცმელს. და რო-გორც ჩემი სამოსი შეუწველი დარჩება ამ ცეცხლისაგან, ასევე ვარ მეც: დაბადებიდან დღემდე ქალთან არ შემიცოდავს და ქალწულება შე-ვინარჩუნე.

   ყველას გაუკვირდა, როდესაც ბერის ცეცხლისგან შეუწველი სამოსი იხილეს. ადიდეს ღმერთი, რომელსაც ასეთი წმინდა მსახურები ჰყავს.

  ამრიგად, ძმებო, მართალია, უფალი ხანდახან უშვებს, რომ მართ-ლები ცილისწამებით დაიტანჯონ, მაგრამ ეს მათი სახელის განსა-დიდებლად აღესრულება. ხოლო ის, ვინც ცილს წამებდა, დაე, სამუ-დამოდ განიკურნოს განკითხვის ცოდვის ჩადენისაგან. ბერი განი-კითხეს, როგორც მრუში და ამ დროს იგი წმინდა და უბიწო იყო. იგი იცავდა ქალწულებას. ამიტომ, მისი მოთმინებისა და მორჩილების გამო, უფალმა განაცხადა ბერის უბიწოება და განადიდა მისი სახელი - როგორც სასწაულთქმედისა; ვინც მას განიკითხავდა, მიხვდა, რომ შესცოდა და ეს ცოდვა უმძიმესი იყო. ხშირად, შესაძლებელია, უდა-ნაშაულო კაცი გაასამართლონ, ამის მაგალითი ბევრია წმინდანთა ცხოვრებიდან. ამიტომ, დაე, უმიზეზოდ დადანაშაულებულმა და გა-ნსჯილებმა დაითმინონ, მორჩილებით დაელოდონ უფლის წყალობას და მისი იმედი ჰქონდეთ. ხოლო განმკითხველებმა, რომლებიც ჩვე-ულნი არიან სხვათა განსჯას, განაგდონ ბრიყვული ჩვევა და ახსო-ვდეთ წმინდა წერილის სიტყვები: ამისთვის ნუ წინაჲსწარ ჟამსა რას განიკითხავთ, ვიდრემდის მოვიდეს უფალი, რომელმანცა განანათლოს დაფარული იგი ბნელისაჲ და განაცხადნეს ზრა-ხვანი იგი გულთანი და მაშინ ქებაჲ იყოს კაცად-კაცადისაი ღმრთისა მიერ (1. კორ. 4,5). ამინ.

 

 

 

„სვინაქსარი". ტომი II.