თავშეკავებულობის შესახებ

 

წმინდა ნილოს სინელის სიტყვა

 

   მრავალი ფიქრობს, რომ უფლისთვის დათმენა, მხოლოდ ხორციელ დათმენას ნიშნავს. მათი აზრით, თუ არ შეჭამ ხორცს, თევზს, კარაქს, ამგვარი შეზღუდვით უფალს აამებ. მაგრამ შემცდარია, ვინც ასე ფიქრობს. ხორციელი მარხვა სულიერი მარხვის გარეშე შესაძლებელია, თუმც, თუკი მაინც ასე ხდება, მაშინ მარხვა მოჩვენებითია და არა ჭეშმარიტი. ეს კი უფლისათვის საწყენი საქმეა. ამის დამტკიცება ძნელი არ არის. აი, მე არაფერს ვჭამ და ვსვამ, მაგრამ, შეურაცხვყოფ მეგობრებს, ახლობელს ცილს ვწამებ, გული სიავით მაქვს სავსე. ასეთი მარხვა განა მისაღები იქნება უფლისათვის? რა თქმა უნდა, არა! ან, ვთქვათ: მე ვაუძლურებ სხეულს მარხვითა და აკრძალვით, ჩემი სული კი ამპარტავნებითა და სიამაყით არის სავსე და შური გულს მიჭამს. ამგვარი მხოლოდ ხორციელი მარხვით განა რაიმე სიკეთეს მივაგებთ უფალს? რაღა თქმა უნდა, არა! მაშასადამე, გასაგებია, რომ უფალი ითხოვს როგორც ხორციელ, ასევე სულიერ თავშეკავებულობას. როგორ?! წმინდა ნილოს სინელი ამბობს: „შეიზღუდე თავი საკვებისაგან, დააკავე ენა და განიწმინდე გონება; ეს ნიშნავს: არ იდავო, ავად არ ილაპარაკო, არავის დასწამო ცილი, არ განსაჯო, არ დაწყევლო, არ იცრუო, ვინმეზე ცუდი არ თქვა, აუკრძალე თვალებს, რომ ურცხვად და მოურიდებლად შეხედოს უცხოს, ან მოიხიბლოს მისი სილამაზით; მოზღუდე გონება, თუკი რაიმე ბილწი აზრი გეწვევა, არ თანაუგრძნო მას, არ დაიწყო მისით ტკბობა, არ გაიზიარო და ყოველნაირად შეეწინააღმდეგე". ნეტარი კირილე ამბობს: „მარხვის დროს ყოველგვარი ცოდვისაგან უნდა შეიკავო თავი, ყველანაირი ბოროტი განაგდო. მარხულობდე, ეს ნიშნავს, ერიდო ცუდ საქმეს, ავმეტყველებას, ბილწ აზრებს, არ ცდუნდე. მხოლოდ ასეთი მარხვით აამებ სულს".

   ამრიგად, ჩვენი მარხვა რომ საამო იყოს უფლისათვის, ხორციელ მარხვასთან ერთად სულიერადაც ვიმარხულოთ, ე.ი. საკუთარი თავი ისე განვაწყოთ, რომ არ გავცდეთ თავშეკავების ზღვარს. გული და გონება, თვალი და ბაგე, ენა და ყური, ყველა ჩვენი გარეგანი თუ შინაგანი ორგანო, კეთილი განზრახვებით აღვავსოთ. მაგალითად, მარხვისას თუ მომხვეჭველობის სურვილი არ გკლავთ და საჭმელსა და სასმელსაც ზომიერად იღებთ, მაშინ სწორად მარხულობთ, თუკი ლოცულობთ და ამასთან, ლოცულობთ მისთვის, ვინც გაწყენინათ, სრულყოფილია თქვენი მარხვა და ბოლოს, ვნების ჩასაქრობად განაგდეთ თქვენგან ყოველი ავი ზრახვა, აი, მაშინ კი სრულყოფილი იქნება თქვენი ღვაწლი და ღმერთმა ქნას, რომ ასეთი თავშეკავების უნარი მოგენიჭოთ. ამინ.

 

 

 

„სვინაქსარი". ტომი II. 

Xareba.net - ის რედაქცია