პასუხი მდაბიოთა კითხვაზე: რა უნდა გავაკეთოთ სულის ხსნისათვის?

 

სულის მარგებელი სწავლანი

 

   ბევრი გვეკითხება: „რა მოვიმოქმედოთ სულის ხსნისათვის?" ჩვენ გვგონია, რომ ორგვარად შეიძლება ვუპასუხოთ ამ კითხვას, თუმცა პასუხი მრავალგვარი შეიძლება იყოს. უმჯობესი კი საღვთო წერილის მიხედვით პასუხი იქნება. თავად მაცხოვარი გვეუბნება: გამოიძი-ებდეთ წიგნთა, რამეთუ თქუენ ჰგონებთ, ვითარმედ გაქუს ცხორებაჲ საუკუნოჲ მათ შინა (იოან. 5,39); მაგრამ ყველას არ შეუძლია, სრულად აღიქვას არსი სწავლებისა, რომელსაც ცხონები-საკენ მივყავართ, ყველას არა აქვს სათანადო აღზრდა-განთლება და მდგომარეობა, რათა საღვთო წერილი გულისხმაჰყოს. აი, ჩვენ გაჩვე-ნებთ სულის ცხონების მოკლე და უბრალო მაგალითს. იგი აღებულია სვინაქსარის სულთა მარგებელი სწავლებებიდან.

   შენ გვეკითხები: რა უნდა გავაკეთო სულის ხსნისათვისო? აი, პასუხი, ასე მოიქეცი: „იყავი ღატაკთა მიმართ მწყალობელი და თავადაც შეიძინე ღვთის მოწყალება, მორჩილებით და თავმდაბ-ლობით-სამუდამო დიდება, სიწმინდითა და უმანკოებით-გვირგვინი, სიმშვიდით-უფლის სასუფეველში შესვლის ნება, ლოცვით-ანგელო-ზებთან თანაცხოვრება, შრომით სულის სიმშვიდე მოიპოვე; ლოცვა-ვედრებით უფალს ეზიარე; მარხვით სამუდამო ნეტარება განიმზადე. გქონდეს სულიერი განსჯის უნარი, აღიმაღლე გონება უფლამდე და ძირს აღარ დაეშვა; გახსოვდეს, ადრე თუ გვიან ყველანი მიწად ვიქცევით. ყურადღებით იკითხე საღვთო წიგნები, ერიდე ცოდვას, ილაპარაკე მხოლოდ სიმართლე, ბაგე უფრო ხშირად გახსენი ლოცვი-სათვის, ხელი განაპყარ ღატაკთა დასახმარებლად, დაიცხრე მრისხა-ნება, შეინარჩუნე უმანკო სხეული, საკვები თავშეკავებულად იხმიე, მუხლი მოიყარე და უფალს თაყვანი ეცი. თუკი ყოველივე ამას დაიცავ, მაშინ ნათლისა და ზეციური სასუფეველის შვილი გახდები, მუდმივი სიხარულის მემკვიდრე და ზეციური იერუსალიმის მოქა-ლაქე".

   აი, ძმებო, უბრალო და მოკლე, მაგრამ შინაარსით მრავლის მთქმელი სწავლება იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა ვიხსნათ სული. ამგვარად ესაუბრეთ და ასწავლეთ თქვენც ახალბედა ქრისტიანებს, უბრალო ხალხს და ის მიაწოდეთ, რისი აღქმაც შეუძლიათ. მათთან საუბრისას ნუ დაგავიწყდებათ, რომ თქვენ უკვე მიაღწიეთ სულიერ ზრდას, ხოლო ისინი ახალშობილნი არიან; თქვენ შეიძლება, უკვე ხუთი ტალანტი გაქვთ მიღებული უფლისაგან, მათ კი ისე მოეპ-ყარით, როგორც ჩვილებს. მათთან საუბრისას მოერიდეთ ვერაგულ ლაქლაქს. ისაუბრეთ უბრალოდ, ნათლად და გასაგებად. ამგვარად, რა თქმა უნდა, გაცილებით მალე მოუტანთ მათ სულიერ სარგებელს, ვიდრე მათი გონებისათვის მიუწვდომელი სიბრძნისმეტყველებით. ამინ.

 

 

 

„სვინაქსარი". ტომი II.