მთავარი > საცდურები > სიზარმაცის შესახებ
სიზარმაცის შესახებ26-04-2014, 00:01 |
ჩვენი წმინდა მამის-სტეფანეს, პერმის ეპისკოპოსის-ახალი სასწაულთმოქმედის მოსახსენებლად
არავინ ისე არ ტრაბახობს თავისი მოჩვენებითი შრომით, როგორც ზარმაცი. „რა, მე არ ვშრომობ? განა არ ვმუშაობ? მაგრამ ჩემს შრომას ფასი არ აქვს. ჩემს მიმართ ყველა უმადურებას იჩენს."-ამბობს ის. ჩვეულებრივ, ასე ზარმაცები ლაპარაკობენ ხოლმე და მუშაობის ნაცვლად სხვებსაც აწუხებენ. რა უნდა ვურჩიოთ მათ, როგორ გავუღ-ვიძოთ შრომისმოყვარეობის სურვილი? პერმის ეპისკოპოს, წმინდა სტეფანეს შესახებ ჰყვებიან, რომ იგი ბავშვობიდანვე საოცრად შრომისმოყვარე იყო, სიყრმიდანვე უყვარდა კითხვა, იყო წიგნების გადამწერი, სიღრმისეულად შეისწავლა ძველი და ახალი აღთქმა და მას შემდეგ, რაც ბერად შედგა, მათი განმარ-ტებაც დაიწყო; შემდგომში დიაკვანი გახდა და მალე მღვდლად ეკურთხა. იმავ დროს ცეცხლთაყვანისმცემლებთან სასაუბროდ მათი ენა შეისწავლა, საეკლესიო წიგნები მათივე ენაზე თარგმნა და გადაწერა კიდეც. ისწავლა ბერძნული ენაც. პერმში მრავალი ცეცხლ-თაყვანისმცემელი ქრისტიანობაზე მოაქცია-დღედაღამე ესაუბრებოდა და შეაგონებდა მათ. შემდეგ მოიარა მთელი პერმი, აქრისტიანებდა კერპთაყვანისმცემლებს, ქალაქებსა და სოფლებში ეკლესიებს აშე-ნებდა, აკურთხევდა მღვდლებს. მოგვიანებით, როდესაც ეპისკოპო-სად ეკურთხა, არ წყვეტდა ადამიანთა სწავლებასა და გაქრისტია-ნებას; კვლავ და კვლავ აშენებდა ეკლესიებსა და ამრავლებდა სამწყსოს. მამა სტეფანე ხალხს მოწყალებას ურიგებდა, კვებავდა ღატაკებს. მის ცხოვრებაში ნათქვამია, რომ ბევრი იღვაწა ადამიანების გადასარჩენად და პერმელთა ქრისტიანობაზე მოსაქცევად. ასეთი იყო ეს წმინდა ღვთისმსახური! აი, რატომ მოგიწოდებთ, უდებნო, შრომისაკენ, რატომ მიგითი-თებთ ღვთივსათნო სტეფანეს ღვაწლზე: ის ხომ დღედაღამ უჭმელ-უსმელი შრომობდა, ოფლს ღვრიდა, იღვწოდა ძალ-ღონის დაკარგ-ვამდე. ცრემლის ღვრამდე. აი, ასე შრომობდნენ ღვთისმოსავები და არ ამბობდნენ: „განა მე არ ვშრომობ, განა არ ვმუშაობ?" თუმცა მუშაკობდნენ გამუდმებით, ევედრებოდნენ უფალს ისე, როგორც ამ წმინდანის შესახებ არის ნათქვამი-შეუჩერებელი ცრემლით. მაშ, თავი დაანებეთ წუწუნსა და ოხვრას, თქვენს მძიმე შრომაზე ჩივილს, რადგან თქვენი საქმიანობა, წმინდანთა ღვაწლთან შედარებით, არაფერია. გარდატეხა მოახდინეთ საკუთარ თავში, შეაკავეთ ენა სიავის სათქმელად და თავმდაბლობით, მორჩილებითა და შრომით ისე იცხოვრეთ, როგორც წმინდანები ცხოვრობდნენ, რომლებიც ახლა ზეციურ სასუფეველში განისვენებენ. ამინ.
„სვინაქსარი". ტომი II. უკან დაბრუნება |